تخصیص پهلوگیر در بنادر کانتینری بااستفاده از الگوریتم ژنتیک

استفاده‌ی بهینه از پهلوگیرها به‌منزله‌ی یکی از فاکتورهای کلیدی در افزایش بهره‌وری ترمینال‌های کانتینری محسوب می‌شود. تخصیص پهلوگیر در یک بندر کانتینری عبارت است از تخصیص پهلوگیر مناسب به کشتی‌های ورودی به بندر به طوری‌که کل زمان صرف‌شده‌ی کشتی‌ها در بندر (از زمان ورود تا زمان اتمام عملیات تخلیه و بارگیری) کمینه شود. در ادبیات حمل و نقل، مسئله‌ی اخیر غالباً به صورت مدل‌های برنامه‌ریزی صحیح مختلط فرمول‌بندی شده است. روش‌های بهینه‌سازی مانند روش شاخه و کرانه، کارایی لازم برای حل این نوع مسائل را ندارند و به‌خصوص در مسائل با ابعاد بزرگ از نظر زمان حل استفاده نمی‌شوند. در این شرایط، استفاده از روش‌های جستجوی پیشرفته همچون الگوریتم ژنتیک راه‌گشا است. در این نوشتار روش حلی بر اساس الگوریتم ژنتیک برای مسئله پیشنهاد می‌شود و نتایج آن در دو مسئله‌ی آزمایشی، یکی در ابعاد کوچک و دیگری در ابعاد واقعی ارائه می‌شوند. همچنین، در مثال با ابعاد کوچک، پاسخ‌های به دست آمده از روش پیشنهادی با پاسخ‌های روش شاخه و کرانه مقایسه می‌شوند.